ชีวิตกูวันต่อวัน สู้ตากแดดตากลม
ตากฝนแค่พอประทัง ต่างเคยมีความฝัน
แต่ว่าในปัจจุบันหวังให้คนข้างหลังได้กินดีไว้ก่อน
หวังเพียงได้พอยาไส้ ได้กินอิ่มไม่หรูแค่นี้ก็มีพลัง
กูยังแบกความหวังของคนที่อยู่ข้างหลัง
สดุดีกับชีวิตกูรางวัลนักสู่เพื่อชีวิต
จุดหมายใครเล่าใครลิขิต
ทำไมชีวิตกูลำบาก
จมปลักกับความยากจน
ความเหลื่อมล้ำสังคมมันมีค่า
จุดหมายถ้าจะไปใกลกว่า
ต้องมีราคาที่ต้องจ่าย
เหน็ดเหนื่อยกับชีวิตคน
สู้ด้วยมือเปล่าหลังชนฝา
เงยหน้าถามโชคชะตา
ทำไมท่านจึง ไม่แลเห็น
สู้ไม่ได้ แต่มันท้อไม่ได้
หยุดเมื่อวันตายจะมาถึง
โชคชะตาข้าขอลิขิต
จวบจนชีวิตจะวอดวาย
ชีวิตกูวันต่อวัน สู้ตากแดดตากลม
ตากฝนแค่พอประทัง
ต่างเคยมีความฝัน
แต่ว่าในปัจจุบัน
หวังให้คนข้างหลังได้กินดีไว้ก่อน
หวังเพียงได้พอยาไส้
ได้กินอิ่มไม่หรูแค่นี้ก็มีพลัง
กูยังแบกความหวัง
ของคนที่อยู่ข้างหลัง
อันชีวิตเกิดมาเพียงหนึ่งครั้ง
สู้สุดพลังด้วยใจกล้าที่มั่นหมาย
ไม่หวั่นเกรง แม้ต้องเจอกับความตาย
บทสุดท้ายปลายชีวิตล้วนต้องเจอ
สดุดีความยากจนเพื่อนรักเก่า
ไม่มีเราแล้ววันนี้ อย่าใจหาย
วันข้างหน้ากูจะสู้จนสบาย
ขอคนข้างหลังไม่ลำบากแม้ตัวตายกูก็ยอม
ชีวิตกูวันต่อวัน สู้ตากแดดตากลม
ตากฝนแค่พอประทัง
ต่างเคยมีความฝัน
แต่ว่าในปัจจุบัน
หวังให้คนข้างหลังได้กินดีไว้ก่อน
หวังเพียงได้พอยาไส้
ได้กินอิ่มไม่หรูแค่นี้ก็มีพลัง
กูยังแบกความหวัง
ของคนที่อยู่ข้างหลัง